شهلا ریاحی
سرگذشت تلخ شهلا ریاحی | زندگی شهلا ریاحی اشک همه را درآورد
اگر فیلم «حکیم باشی» ساخته پرویز نوری به سال ١٣٥١ را دیده باشید شاید این سوال پیش بیاید که او چطور بعد از انقلاب در ایران ماند؟ شهلا ریاحی هم مانند حمیده خیرآبادی ازجمله هنرپیشه‌هایی است که بعد از انقلاب در ایران ماند و از قضا تا همین چند‌سال پیش کار هم می‌کرد و نقش‌آفرینی افتخاری در نهنگ عنبر٢، آخرین کار سینمایی اوست. او در ٣٧فیلم قبل از انقلاب و ٣٣ فیلم بعد از انقلاب بازی کرده است. در سریال‌های زیادی بعد از انقلاب حاضر بود. در سریال و تئاتر هم که تا دل‌تان بخواهد بازی کرده است.
شهلا ریاحی تا اوایل دهه 80 فعالیت بالایی در بازیگری سینما وتلوزیون داشت و از آن پس نیز به استراحت ومرور خاطرات گذشته خود در منزل پرداخت .چند سال قبل تر شهلا ریاحی همسرش را از دست داد که این ضایعه بسیار برای وی دردناک بود . شهلا ریاحی این بانوی هنرمند پس از فوت همسرش فقط به خاطره هایی فکر می کند که با او ودیگر هنرمندان داشته و دارد .متاسفانه این بانوی 92 ساله‌ی سینما، تئاتر و تلویزیون با بیماری بسیار حاد آلزایمر دست و پنجه نرم می کرد.
فیلم و تصاویری از وضعیت بیماری این هنرمند پیشکسوت و دوست داشتنی منتشر شده ناراحت کننده است. او و اطرافیانش ار بی وفایی جامعه هنری نسبت به وضعیت او گله مند هستند. با آرزوی صحت و سلامتی برای این بازیگر محبوب و خاطره انگیز. شهلا ریاحی متولد ۱۸ شهریور ۱۳۰۵ برابر با ۸ سپتامبر ۱۹۲۶ در شهر تهران بود. وی تحصیلات خود را تا سیکل ادامه داد و در سن ۱۷ سالگی بنا به خواست و راهنمایی همسرش اسماعیل ریاحی که خود از شیفتگان تئاتر بود به صحنه (تئاتر تهران) راه یافت و برای اولین بار شادروان معزالدیوان فکری در نمایشنامه‌ای به نام «سیاست هارون‌الرشید» نقش اول دختر نمایش را به او داد. او با کار سوم و چهارم در دنیای محدود تئاتر آن زمان به عنوان بازیگری محبوب و سرشناس مورد توجه قرار گرفت
او سینمای حرفه‌ای را سال ۱۳۳۰ با فیلم «خواب‌های طلایی» به کارگردانی معزالدیوان فکری تجربه کرد. ریاحی سال ۱۳۳۵ فیلم «مرجان» را کارگردانی کرد و به این ترتیب نام اولین زن کارگردان سینمای ایران را به خود اختصاص داد.
