پایان سریال آوای باران + تصاویر پشت صحنه
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): بازیگر نقش دایی طاها در سریال «آوای باران» گفت: من دوست دارم پایان سریال غیرقابل پیش بینی ترین حد ممکن باشد، هر چه که باشد، منتها از منطق خارج نشود البته این بستگی به نظر نویسندگان و تعامل شان با کارگردان دارد.
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)، سریال تلویزیونی «آوای باران» این شب ها از شبکه سه سیما پخش می شود و مخاطبان بسیاری را درگیر ماجراهایش کرده است. ماجراهایی که تا به حال بر مدار تلخی بوده و روایتگر فراق پدر و دختری است که 20 سال است از هم دور افتاده اند.
آنچه در ادامه می خوانید گفت وگو با «حمیدرضا پگاه» بازیگر نقش دایی طاها در سریال «آوای باران» به تهیه کنندگی محمد هاشمی اصل و کارگردانی «حسین سهیلی زاده» است:
*از همکاری دوباره تان با آقای سهیلی زاده بگویید.
-من قبلا هم با ایشان در سریال «آخرین گناه» همکاری کرده بودم. این سریال هم خوشبختانه کار با آقای سهیلی زاده است. از این حضور هم خیلی خوشحال هستم برای اینکه آقای سهیلی زاده کارگردان موفق تلویزیون است و این موضوع از کارنامه اش مشخص است. من این شانس را داشتم که در این کار در خدمتش باشم.
*آوای باران چه ویژگی هایی داشت که شما این کار را پذیرفتید؟
- وقتی که یک کارگردانی پشت کار است که سابقه اش مشخص است و مطمئناً فیلم نامه هایی که انتخاب می کند، فیلم نامه های قابل توجه و خوبی است و من خیالم راحت است، قطعا حضور در کار را می پذیرم. در آوای باران هم وقتی فیلم نامه را خواندم دیدم نقش، نقش متفاوتی است، شرایط و شخصیت خیلی متفاوتی است و برای اولین بار 10 الی 15 سالی بزرگتر از خودم را بازی کردم و امیدوارم که خوب بازی کرده باشم.
*همین موضوع بزرگتر شدن برای شما سخت نبود؟
-به هر حال همه نقش ها سخت است و این هم یک تجربه متفاوتی بود و سعی کردم باورپذیر شود، البته گریم و لباس هم تاثیرگذار است. تمام سعی مان را کردیم که مجموعه شرایط باعث شود این اتفاق بیفتد و باورپذیر شود.
*برخی بابت درامی که در این سریال وجود دارد، خسته شده اند و فکر می کنند زیاد شده.
-هر کسی از نگاه خودش و با سلیقه خودش اظهارنظر می کنند و مختار هم هستند. من نمی توانم بگویم کسی دیگر چطور فکر می کند،این نظر مخاطبان است و نظرشان هم مهم است.
*برخی هم معتقدند داستان تکراری است و جاهایی به فیلم های هندی طعنه می زند.
-من فکر می کنم 99 درصد قصه ها تکراری است ضمن اینکه سریال آوای باران درباره بچه های کار است و این اتفاق فکر نکنم تا به حال ساخته شده باشد اگر هم ساخته شده باشد من نمی دانم. من فکر می کنم آوای باران یک نگاه جدید است و حتماً آقای سهیلی زاده خواستند با نگاه خودشان این قصه را روایت کنند. به نظرم قصه ها شاید خیلی وقتها شبیه هم باشند ولی نوع نگاهی که دارند و زاویه نگاهی که دارند و نوع روایتی که دارند باهم متفاوت هستند.
*بحث ماجرای حسی که این دختر و پدر با هم دارند مخاطبی که این کار را می بیند فکر می کند هنوز این پدر نتوانسته با دخترش ارتباط برقرار کند؟
-این چیزی نیست که قابل توضیح دادن باشد برمی گردد به برداشتی که تماشاچی دارد و همانطور که شما می گویید این احساس را تا حدودی داشته که برایش سخت بوده به هر حال توقعِ این را ندارد که بعد از 20 سال چنین اتفاقی برایش افتاده باشد. در شرایطی قرار گرفته که فکر می کند با آن چیزی که تصورش بوده خیلی فرق می کند.
طاها بعد از 20 سال به مجموعه ای وارد می شود که یک عده به او دروغ می گویند و یک عده با او روراست هستند، مجموعه اینهاست که درام را می سازد و موقعیتی که شخصیت سریال در آن قرار می گیرد، به همه اینها پرداخته می شود و طبیعی است که لازمه کار است.
*فیلمنامه قسمت به قسمت به دستتان می رسد، کار را برایتان سخت نکرده است؟
-بله. این هم یک هیجانی برای ما دارد و هم همراه با نگرانی است. البته که نگران آینده شخصیت ها و عاقبت اینکه چه اتفاقی برای ما می افتد هستیم و طبیعی است که بابت آن نگران باشیم.
*هنگام بازی درباره موارد مختلف با کارگردان تعامل نمی کنید؟
- من به هر حال هر نظری من داشته باشم در مورد شخصیت، در مورد اتفاق، در مورد آن موقعیت خاص نظرم را می گویم منتها دانای کل کار ما کارگردان است که طبیعی است اشراف دارد به قصه بعد از این و قبل از این و ماجراهایی که اتفاق افتاده در بخش های مختلف کاملا هم طبیعی است که حرف آخر را ایشان می زند.
*درباره سرنوشت شخصیت ها؛ دوست دارید آخر و عاقبت شخصیت ها چطور باشد؟
-حتما من دوست دارم پایان سریال غیرقابل پیش بینی ترین حد ممکن باشد، هر چه که باشد، منتها از منطق خارج نشود البته این بستگی به نظر نویسندگان و تعامل شان با کارگردان دارد.
*بازی با بازیگران کم سن و سال تر از خودتان چطور بود؟
-طبیعی است ما در هر فیلمی که بازی می کنیم درست است حالا پشت صحنه دوست هستیم و صمیمی ولی جلوی دوربین باید شخصیت ها را باور کنیم تا ارتباط ها باورپذیر دربیاید و ما سعی می کنیم این اتفاق بیفتد.
*از بازخوردها راضی هستید؟
-من که خیلی ارتباط ندارم این را باید رسانه ها اظهارنظر کنند که بیشتر با مردم در ارتباط هستند و بازخوردها را می گیرند. اطرافیان هم جدی تر این کار را دنبال می کنند.
*چرا با وقفه در آثار سینمایی یا تلویزیونی حضور پیدا می کنید؟
-من یک یکسالی بود کار نکرده بودم چون پایم را جراحی کرده بودم.
ضمن اینکه حضور ما در آثار به دو تا عامل بستگی دارد؛ به هر حال ما در وهله اول انتخاب می شویم و بعد انتخاب می کنیم. براساس پیشنهادی که می شود ما انتخاب می کنیم. حالا یک وقت هایی آن پیشنهادها، پیشنهادهایی نیست که جذاب باشد و یک وقت هایی هم اینطور نیست و یک کارهایی پشت سر هم پخش می شود. در مورد خودم یکی از دلیل اصلی اش این بود که گفتم و یکی هم کارهایی که متن ها و شخصیت هایی که پیشنهاد شده آنهایی نبوده که خیلی باعث شود من پرکار باشم.
*بعضی از بازیگران شده که حتی یک تله فیلم معمولی را هم قبول می کنند برای اینکه روی آنتن باشند.
- به هر حال هر کسی نگاهی دارد و سلیقه ای دارد من هم باید در کارهایی باشم که دوست داشته باشم ولی همیشه هم این اتفاق نمی افتد به همین دلیل سعی می کنم آن را که بهتر است انتخاب کنم.
*سینما و تلویزیون برایتان تفاوت دارد؟
- من سابقه ام معلوم است هم سینما کار کردم و هم تلویزیون. انچه برایم ارجحیت دارد، فیلمنامه خوب است و این دو خیلی برایم تفاوت ندارند.