پیش نیاز اجرای حکمرانی فرهنگی در کشور توسعه و حمایت از صنایع فرهنگی است

بهزاد تیمورپور دبیر سلسله نشست های حکمرانی فرهنگی شهر تهران گفت : صنایع فرهنگی به عنوان صنایعی که نیازمند خلاقیت، مهارت و اســتعداد است و پتانســیل بالایی برای تولید ثروت و شغل از طریق بهره‌برداری از مالکیت معنوی دارد، تعریف می‌شود.

وی گفت : بر اساس تعریف یونسکو «صنایع فرهنگی به صنایعی گفته می‌شود که خروجی‌های خلاق و هنری ملموس و ناملموس تولید می‌کنند که دارای پتانسیل تولید، ثروت و ایجاد در آمد از طریق بهره برداری‌ از دارایی‌های فرهنگی و تولید خدمات و کالاهای دانش بنیان هم سنتی و هم نو هستند» همچنین در تعریفی بالاتر صنایع فرهنگی، کالایی را تولید می‌کنند که ویژگی اصلی آن، نمادین‌بودن و دارای پیام فرهنگی‌بودن است. حال گاهی ممکن است که این پیام فرهنگی دارای پیام و محتوای فرهنگی انسانی باشد و در راستای تولید و بازتولید آن به‌کار رود و گاهی می‌تواند بر خلاف آن باشد و ارزش‌ها و هنجارهایی را برای فرد و جامعه بازتولید کند و در تعریفی جامع تر ویژگی بارز صنایع فرهنگی این است که برای تولید کالاهای مدنظر خود، به جای بهره‌گیری از مواد اولیۀ طبیعی و معدنی، از برون‌داده‌های فکری و ذوقی انسان که ماهیت هنری و فرهنگی دارد، استفاده می‌کنند. لذا کالاهای فرهنگی بر خلاف سایر کالاها، ارزش فیزیکی و مادی ندارند و ارزش واقعی آن‌ها بر حسب محتوای آن‌ها تعیین می‌شود. از این‌رو صنایع فرهنگی را صنایع محتوا یا وابسته به محتوا نیز می‌نامند.

تیمورپور گفت : صنایع فرهنگی هنری ، صنایع فرهنگی چندرسانه‌ای ، صنایع فرهنگی مکتوب و صنایع فرهنگی سرگرمی انواع صنایع فرهنگی هستند که باید در حکمرانی فرهنگی دقیق و ظریف آن ها را پیمایش کرد و در مدیریت راهبردی و نظام ارزش ها آن ها را به خدمت گرفت .

دبیر سلسله نشست های فرهنگی شهر تهران افزود :  برای تقویت صنایع فرهنگی نیاز به آموزش های عمومی و دانشگاهی و فنی و حرفه ای داریم و در بخش مشارکت و آموزش عمومی هم می بایست شهروندان با هنر صنایع فرهنگی و کاربردهای صحیح آن در سبد فرهنگی خانواده آشنا شوند و از طریقه مفید آن برای زندگی سالم و آموزش محور را مطلع شوند.