اثرات فسخ یک طرفه، تیم های لیگ برتری را نابود میکند

به گزارش خبرنگار ورزشی شمانیوز و به نقل از ورزش سه ؛  مشکلات اقتصادی حاکم شده بر کشور ایران در لیگ نوزدهم به طرز چشمگیری فوتبال را هم تحت تاثیر قرار داد. بی پولی و اندک بودن منابع درآمدی تیم های لیگ برتری مختلف سبب شده تا به غیر از چند تیم خاص که مدعیان فوتبال ایران محسوب می شوند، سایرین برای تامین هزینه های روزمره شان نیز به مشکل بخورند.

از این رو بازیکنان و مدیربرنامه های آنها هم با توجه به اینکه شرایط مالی باشگاه ها را می دانستند در ابتدای لیگ نوزدهم سخت گیری های بیشتری در موقع عقد قرارداد انجام دادند. از آنجایی که بسیاری از باشگاه ها نمی توانستند به صورت نقدی بخشی از قرارداد نفرات جدید را در ابتدای فصل پرداخت کنند، مدیران بسیاری مجبور شدند که در قرارداد نفرات بندهایی درباره فسخ یک طرفه در صورت عدم پرداخت مطالبات قرار دهند که حالا همین بندها دردسرساز شده است.

رایج ترین بندی که بسیاری از بازیکنان لیگ برتری در ابتدای فصل به صورت دستی در قراردادهای خود گنجانده اند مربوط به فسخ یک طرفه در نیم فصل در صورت عدم پرداخت 50 درصد مبلغ قراردادشان است.

در حال حاضر که به نیم فصل رقابت های لیگ برتر رسیده ایم و فصل نقل و انتقالات زمستانی نیز آغاز شده، هیچ کدام از 16 باشگاه لیگ برتری موفق به پرداخت 50 درصد از مطالبات اعضای خود نشدند و اینجا است که اهمیت بند های عجیب به چشم می آید. حالا کار به جایی رسیده که لیگ برتر ایران با بازیکنان متعددی مواجه است که در قراردادهایشان آمده می توانند در صورت عدم دریافت 50 درصد از مبلغ قرارداد به راحتی به صورت یک طرفه قرارداد را فسخ کنند و راهی تیم های دیگر بشوند.

به همین خاطر روز گذشته سازمان لیگ فوتبال فوتبالیست های لیگ برتری متعددی را به خود دید. بازیکنانی که بند جنجالی را در قراردادشان دارند و چون پول دریافتی شان به حد نصاب ذکر شده نرسیده خود یا مدیربرنامه هایشان دیروز به سازمان لیگ رفتند و خواهان فسخ یک طرفه شدند.

نکته قابل توجه این است که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال هم نمی تواند هیچ مانعی برای این بازیکنان ایجاد کند. اگر بند فسخ یک طرفه به شکلی در قرارداد آمده باشد و بازیکن بتواند از آنها استفاده کند، سازمان لیگ مجبور است کارهای اداری را با اخذ نامه کتبی از بازیکن که در آن ذکر شده باشد چقدر از باشگاهش تا تاریخ فسخ پول گرفته اقدام به لغو قرارداد کند.

در چنین شرایطی اما یک موضوع وجود دارد و آن هم این است که قوانین اصلاحی فیفا چنین شرطی در قرارداد بازیکنان را نمی پذیرد و فسخ غیر موجه می داند. ماده ١٤ مکرر نقل و انتقالات فیفا در این باره مفهوم «دلیل موجه» (Just cause) را واضح‌ و صریح تعریف می‌کند که به استناد این ماده، بازیکنان می‌توانند قرارداد خود را به صورت یک طرفه، در صورتی که باشگاه حقوق بازیکنان را برای دو ماه متوالی پرداخت نکند، فسخ کنند.

برای اینکه بازیکن قادر باشد تحت عنوان «دلیل موجه» برای تاخیر در پرداخت حقوق، قرارداد خود را یکطرفه فسخ کند، دادن یک مهلت ١٥ روز پرداخت به صورت مکتوب، از طرف بازیکن به باشگاه الزامی است و مطابق بند ٦ ماده ١٨ اصلاحی هیچگونه زمان تنفس دیگری برای پرداخت، حتی اگر در قرارداد فی مابین هم ذکر شده باشد، برای فیفا قابل قبول نیست.

این در حالی است که بعید است هیچ کدام از بازیکنانی که قراردادشان را یک طرفه فسخ می کنند مهلتی به باشگاه خود برای پرداخت مطالبات داده باشند.

از طرفی با توجه به مشکلات مالی بسیاری از باشگاه ها، فسخ های یک طرفه در شرایط کنونی به یک معضل در فوتبال ایران تبدیل شده است. با توجه به عجله بازیکنانی برای فسخ قرارداد و رفتن به تیم های دیگر حتی پیش بینی می شود که رکورد نقل و انتقالات فوتبال در تعطیلات نیم فصل لیگ نوزدهم هم شکسته شود؛ اتفاقی که می تواند بسیاری از باشگاه ها را از نظر بازیکن کاملا تهی کند و اتفاقات دلگیرکننده ای را برای آنها رقم بزند.