«ریسک بانک های ادغامی»

بسیاری از ادغام های بانکی بدون توجه به فرآیند دقیق ادغام و ترکیب، فرهنگ سازمانی و ریسک صورت می گیرد و از آنجاکه هر موسسه اعتباری با قوانین و مقررات خاص خود فعالیت می نماید لذا باید در هنگام ادغام بر رویکردهای آتی خود به توافق برسند.

هنگامی که دو موسسه اعتباری با فرهنگ ها و سطوح ریسک متفاوت با یکدیگر ادغام گردند سودآوری آن ها به صورت منفی تحت تاثیر قرار می گیرد.

یکپارچه سازی سیستم های بانک های در حال ادغام بایستی تحت یک مدیریت هوشمند، با در نظر گرفتن تمامی جوانب آن صورت گیرد. نکته ای که در در این میان باید مورد توجه قرار گیرد آن است که در بانک یا موسسه ای که با چالش موجه است باید قبل از علنی شدن بحران ادغام انجام شود. چراکه در صورت اجرای طرح ادغام بعد از علنی شدن بحران بانک اعتماد از بین رفته سپرده گذاران به بانک مشکل دار به بانک سالم نیز سرایت می کند و این بانک را نیز با انواع ریسک ها و به طور اخص با ریسک نقدینگی مواجه می کند. در چنین شرایطی اعتماد مردم نسبت به بانک پذیرنده نیز مخدوش شده و برند این بانک از محل ادغام آسیب خواهد دید.

آسیب شناسی از آن جهت لازم به نظر می رسد که مسئولین و مدیران موسسات اعتباری باید احاطه کامل بر تمامی نقاط قوت و ضعف ادغام بانک ها داشته باشند تا بتوانند تصمیمات درستی را اتخاذ نمایند.

در مقوله تاثیر مخرب بر بازار رقابتی و غیر رقابتی بازار، نتیجه هر ادغامی انحصار است و به همین جهت است که در کلیه کشورها ادغام جزئی از قوانین ضد رقابت پیش بینی شده است.

بانک ها به این دلیل علاقه مند به ادغام هستند که قدرت بازاری خود را افزایش دهند که از جمله معایبی که ممکن است ادغام در پی داشته باشد انحصار است. در ادغام های عمودی که در طی قرن اخیر روی دادند میل به دستیابی به قدرت بازاری مهم ترین نقش را ایفا کرده است و ادغام هایی که به وقوع پیوسته اند با هدف تسلط بر بازار پولی و بانکی بوده اند. برای اینکه در بازار منحصر به فرد باشند آن ها در تلاش بودند موقعیت ها را در بازار محدود کنند، در آخر با کنترل قیمت در بازار شرایط را در بازار تغییر می دادند. هر چند از نظر کارشناسان اقتصادی ادغام بانک ها مطلوب است، در صورتی این امر مطلوب است که درست مدیریت شود در غیر این صورت مشکل هیچکدام حل نخواهد شد بلکه مشکلات موجود انباشته شده و در برخی موارد لاینحل می شود.

از سوی دیگر در صورت عدم وجود الگوی مشخص برای ادغام احتمال ایجاد سلطه و افزایش هزینه را می توان پیش بینی کرد. باید توجه داشت که مهم ترین ریسک ادغام تسلط نظام بانکی دولتی در نظام بانکداری است که این مهم خود می تواند آسیب های زیادی را به دنبال داشته باشد.

به دلیل ضعف تسهیلات امکانات بیمه های بیکاری، بانک های ادغامی از تعدیل نیروهای مازاد بانک ها خودداری خواهند کرد و این امر به زیان بنگاه های اقتصادی خواهد شد و عملاً امکان چابک سازی و کاهش هزینه ها در بخش نیروی انسانی نخواهد داشت. در کشور به خاطر نبودن شرایط لازم برای پوشش بیمه بیکاری با با معضل مقاومت با تعدیل نیرو روبرو خواهد شد.

ادغام در برخی موارد نه تنها منجر به کاهش مشکلات نمی شود بلکه مشکلات زیادی را هم به وجود خواهد آورد. اگر مدیریت کارآزموده و توانمند سازی برای مدیریت بانکی در نظر گرفته نشود ادغام به تنهایی نمی تواند کاستی های نظام بانکی را درمان کند و فقط پوششی برای مشکلات نظام بانکی خواهد بود و بانک های مشکل دار می توانند        بانک های سالم را هم دچار به هم ریختگی و انواع مشکلات نمایند.

ریسک اجرایی یکی دیگر از تهدیدهای اصلی در ادغام بانک هاست. در برخی موارد مدیران اجرایی بانک ها تعهد کافی در زمینه اختصاص زمان و منابع کافی برای ترکیب بانکی ندارند و در نتیجه تاثیر آن بر مشتریان بانک ادغام شده باعث شکست کامل فرآیند می گردد.

در بسیاری از موارد در فرآیند ادغام به تاثیر آن بر مشتریان توجه نمی گردد. در حالی که مشتریان اغلب به صورت بسیار احساسی به تحصیل یا ادغام بانک ها واکنش نشان می دهند، بنابراین لازم است که به درک مشتریان از این فرآیند به صورت مداوم و با دقت توجه نمود و اطلاع رسانی کافی صورت پذیرد.